Hier dan het verhaal dat bij de foto's hoort, die ik gisteren al verstuurde.

2-8-2010. Olden - Gamle Strynefjellsveg.
Na een uurtje varen op het meer met de Canadese kano van de camping, starten we om 11.45 met 3800 km op de teller voor de laatste km's naar Brikdalsbreen. We willen naar de gletsjer daar.
Voor 40 nokjes parkeren we en wandelen naar de gletsjer. Het is een pittig stukje klimmen met zicht op enkele grote watervallen en veel hoge bergtoppen. Onderweg wordt op diverse plaatsen aangegeven hoe ver het ijs reikte in een bepaald jaar. Te beginnen in 1870. De heenweg gaat via een ezelspad. We kunnen niet helemaal tot aan de gletsjerrand komen, omdat een flink stuk daar voor het pad met ijzeren kettingen is afgezet. Een bord waarschuwt, dat verder gaan gevaarlijk is door vallend ijs. Een aantal mensen heeft daar uiteraard lak aan. Wij hebben het ongeval in Nieuw Zeeland nog vers in het geheugen: Twee jongens verdwenen daar onder het ijs toen een gletsjerrand omlaag kwam.
Omlaag gaan we via het brede pad, waar ook de golfkarretjes gebruik van maken, die mensen tegen betaling naar boven transporteren.
Na een late lunch vervolgen we onze route; eerst weer terug naar Stryn, doen daar boodschappen bij Ica en tanken bij de Esso. We vinden verderop een cache bij een drakenbron met een Schots gedicht erboven. I.p.v. de nieuwe weg 15 met veel lange tunnels nemen we de oude weg naar Grotli. Eerst nog geasfalteerd, maar daarna smal en onverhard door een zeer bizar landschap vol met grote zwerfkeien, kolkende watervallen, een wilde rivier of een rustig meer. Bij het Måladal vinden we onder een groot rotsblok een cache en even later links een parkeerplaats. Daar blijven we vannacht, het is al weer half zeven. In de directe omgeving zijn nog even jongelui met kano's in de weer, dan wordt het stil.
3-8-2010. Gamle Strynefjellsveg - Høyheimsvik.
De nacht was absoluut stil op het ruisen van de watervallen na. De Gamle Strynefellsveg is nog maar enkele km's langer. Via Grotli komen we in Lom waar we de fraaie Lom Stavekyrke bekijken uit de 12e eeuw. Deze kerk is van fraai houtsnijwerk voorzien. Om 11.30 gaan we weer door en volgen de Sognefjelletvegen (toeristische route 55 in westelijke richting), die ons door een zeer gevarieerd en schitterend gebied voert: Hoge bergen staan er steeds langs het dal van deze weg. We zien sneeuwvlakten en gletsjers, rivieren en meren in het landschap. We hebben een foldertje van deze route waarin steeds de mooie plekjes worden beschreven.Bij Fantesteinen op 1445 mtr hoogte houden we onze lunchstop. Misschien wel het mooiste uitzicht van de dag. We besluiten we een eind in de richting van een grote gletsjer te wandelen, die aan de andere kant van het heel brede dal ligt. Leek de afstand tot de gletsjer vanaf het beginpunt niet al te ver, halverwege blijkt pas dat hij verder ligt dan we dachten. We draaien dan ook bij een mooi punt, vlak voor weer een afdaling om. Van daaraf zien we nog wel dat er mensen over de gletsjer lopen. Vanuit een berghut is het mogelijk met een gids het ijs op te gaan, compleet met schoenijzers en pikhouweel. Bij Mefjellet staat een apart beeldhouwwerk van ene Knut Wold. Een groot dik frame van graniet omlijst een hoge top in de verte, een natuurschilderij dus. Even verder vinden we bij het op 1400 m gelegen Hervahøgda een cache bij een grote steen die op een hoofd lijkt.. In het dalletje eronder ligt nog sneeuw. Door de grote hoogte is het langs deze weg overal behoorlijk fris, ondanks dat de zon schijnt. We hebben de truien beslist nodig.
We beginnen aan de lange afdaling naar de Sognefjord. Lustrafjord is het eindstuk van de Sognefjord, dat in totaal zo'n 200 km lang is! Wij volgen de noordzijde. We stoppen de rit om half vijf bij een picknickplek aan de fjord bij het plaatsje Høyheimsvik. De stoelen worden buiten gezet en wij genieten heerlijk van de zon en de omgeving.
4-8-2010. Naar Vikafjellet.
Met net de 4000 km voorbij verlaten we deze mooie plek. Na 2 tunnels rijden we via een dal rechts om Hillestat heen. Via een zeer steile weg naar Solvorn, dat aan de Lustrafjord ligt. Vanaf dit aardige gehucht met witte houten huizen, vaart het veer ons om 11 uur naar Ornes aan de andere kant van de fjord. Daar klimmen we de helling op voor het Stavkyrkje Urnes, dat de oudste overgebleven stavkyrk in Noorwegen is. Voor NOK55/p.p. krijgen we een rondleiding om en in het kerkje. Heel aardig de oude smalle deur met brede gebeeldhouwde lijsten, die op gegeven moment van de oorspronkelijke westzijde naar de noordzijde is verplaatst. Jammer is dat ook hier geen foto's binnen gemaakt mogen worden. Met het veer van 12.30 gaan we dan weer naar Solvorn terug. We rijden weer door langs de oevers van de Sognefjord naar Hella. Daar nemen we het veer naar Vangsnes. Aan de overkant regent het eventjes stevig, maar dan is het weer droog. We rijden nu dus aan de andere kant van het Sognefjord tot aan Vik meestal hoog boven het water. We kijken even in de haven van Vik en rijden dan opnieuw steil bergop. Net voor een tunnel is er aan twee kanten weids zicht over de verre omgeving. We zien her en der weer besneeuwde toppen. We stoppen vandaag op een soort glooiende, op wat gras na, kale hoogvlakte met meertjes en veel schapen.
5-8-2010. Naar Bergen. Jan van harte gefeliciteerd met je verjaardag!!!!!!!
Om 9.45 passeren we de provinciegrens tussen Sogn og Fjordane en Hordaland. Iets verderop is de Mountain Souvenirshop, waar o.a rendiervellen en geweien verkocht worden. Leuker is het levende rendier langs de weg graast..
Om vijf voor elf rijden we door Voss, voor zover we zien een niet erg interessant stadje. We houden richting Bergen en Dale aan. De weg gaat door dalen met opnieuw steile wanden en door talloze tunnels. In Bergen zoeken we eerst 2 gasverkopers op. De eerste is door moderne kantoorgebouwen verdreven, de 2e is een ESSO pomp, die alleen maar Noorse flessen heeft. Intussen crossen we wel door de binnenstad van Bergen en krijgen we alvast een idee wat er te zien is. Voor de Fløibanen (tadrandbaan) staat een enorme rij mensen te wachten. Diverse andere plekken zien er ook goed uit.
Via de weg waarover we eerder de stad in reden, rijden we nu naar de camping 15 km buiten Bergen in het voorstadje Breistein. Ik begin aan achterstallige internetzaken, Nart kijkt alvast door de folder en kaart van Bergen, waar we morgen met de bus heen gaan. We skypen even met Niels en Myrthe. Regenstad Bergen verraste ons met droog weer tot nu toe. Maar om 20.00 uur begint het dan toch te regenen, we zijn toch op de juiste plaats!!! De camping is intussen volbezet en dat is te merken aan de internetverbinding. Regelmatig valt die uit door de grote hoeveelheid gebruikers.