27-7-2010. Ringebu - NP Rondane.
Het weer is opnieuw goed vandaag. Er zijn weliswaar wel wat grote wolken maar het blauw in de lucht overheerst. Ik schrijf het weblog tot en met gisteren bij. Dan tanken we water. We rijden bij Tretten de brug van de Lågen over en klimmen steil met haarspeldbochten omhoog. Na 7 kilometer bereiken we de tolweg Peer Gyntvegen. Het landschap is uniek, tussen de rotsige schaarsbegroeide heuvels schitteren talloze beekjes, vennen en meren. De begroeiing bestaat uit kruipwilg, dwergberkjes ,kromme coniferen en bosbessenstruiken. We zien overal veel hoge bergen om ons heen. Het is een populaire route, te zien aan het aantal auto's (Nederlanders vaak) en fietsers. Na de lunch maken we een korte wandeling richting een uitkijkpunt. Nart ziet het, gezien wat rugproblemen de laatste week, niet zitten om helemaal naar de top te klimmen. Vanaf Gala dalen we weer af naar de E6. Die volgt nog steeds de rivier de Lågen. Via Vintra rijden we door tot net voor Otta, waar we rechts zeer steil een weggetje opgaan , dat in een aantal haarspeldbochten het dal uitklimt. We rijden naar Mysuseter en dan naar de 4 km hoger gelegen parking van het NP Rondane. Opnieuw komen we in een compleet andere wereld. Een grote golvende 'vlakte' van mossen en laag struikgewas wordt door hoge bergen , waarvan sommige met sneeuw op de flanken, omgeven. Het park zelf is alleen te voet toegankelijk. We zetten bij gebrek aan ruimte op de parking zelf, Zippy aan de kant van de weg en gaan heerlijk in de zon buiten zitten. Als we de infoborden bekijken komen we erachter dat we bij de verkeerde parking zijn, tenminste als we morgen wandeling 16 uit het ANWB-boekje willen doen. We blijven in ieder geval hier vannacht.

28-7-2010. NP Rondane - Strømbu.
We zetten de camper bij het ondiepe meertje in Tjørnbakken en beginnen daar te wandelen in de richting van het Glitterdalen, de groene markeringen volgend. Aanvankelijk is het pad nog vol plassen en modder, maar al gauw zijn we daar boven uit gestegen. Dan volgt een pad vol grote en kleine keien. Soms over een kale vlakte en soms ook weer tussen naaldbomen en berkjes door.We passeren het Ranlartjernmeer. Hier is het weer drassig,dus hier hoppen we van steen tot steen. Als de Mysuseter parkeerplaats in zicht komt moeten we de groene route verlaten en steil bergop langs de blauwe tekens naar de 1130 m hoge Ranglarhøi. Her en der dragen wij ons steentje bij aan de 'steenmannetjes'. Boven krijgen we de grote vlakte weer onder ogen en een fenomenaal uitzicht alle kanten op naar hoge bergtoppen waar sneeuwvlaktes te zien zijn.Drie kwartier later zijn we weer terug bij het beginpunt, waar we op een bankje eerst een flinke bak thee drinken. Het was een heerlijke wandeling en we kwamen geen mens tegen.
We rijden terug naar Otta en maken een lunchstop bij een trollenplaats aan wegnr. 6 . Net voor Ringebu rijden we bergop over de 27. Ca 10 km een helling van 8%. Dat krijgt de bomen wel weer kort en klein. Deze route gaat om het Rondane NP heen. Rechts en links vergapen we ons voortdurend aan de uitzichten op de hoge bergen, meren, vennetjes en rivieren. Bij Enden krijgt de 27 de titel 'National Tourist Route'. Bij een door een architect gemaakte parking, WC, café en uitzicht (Strømbu) blijven we dan vannacht. Een mooi plekje met zicht op bergen (met sneeuw) aan de Atna, een wild stromende rivier. We blijven nog een aardige tijd buiten in de zon zitten. Tenslotte jagen de muggen ons naar binnen.
29ste alweer. We stonden vannacht op een schitterend plekje. Hoewel ik een horgordijn voor de schuifdeur in elkaar heb geflanst tegen de eventuele muggen was het toch goed raak. Toen we het licht aandeden kwamen ze massaal aanvallen! Het is een raadsel hoe ze naar binnen zijn gekomen, ik denk zelf via de kachel. In ieder geval was er veel gezoem vannacht. We maken de rit over de Rondeveien af en komen uit bij Hjerkinn. Hier gaat het richting Dombas en na 10 km begint alweer het volgende Nationale Park: Drovefjell. Onderdeel hiervan is het Natuurreservaat Fokstumyra, waar we een rondwandeling gaan maken door het hooggelegen moerasgebied. Het pad is 7 km lang en gaat voor een groot gedeelte over houten vlonders en bruggetjes. Er komen hier veel zeldzame planten en bijzondere (water)vogels voor. Dan is het tijd voor wat boodschappen; die doen we onderweg naar Andalsnes. Het gaat richting de westkust en we zien dat de bergtoppen steeds hoger worden. Zo'n 45 km voor Andalsnes komen we op een picknickplaats bij een stroomversnelling in de Rauma-rivier. Een ideale overnachtingsplaats.

30-7-2010. Bjorli - Geiranger.
Het is behoorlijk mistig als we opstappen. Op de weg is er gelukkig genoeg zicht, maar iets hoger de bergen op zit het potdicht. We rijden langs de rivier de Maura en de spoorlijn met dezelfde naam. Links en recht spetteren watervallen naar beneden. Het dal wordt steeds smaller naarmate we Andalsnes naderen. Dan komen we aan de parking waar we de 1 kilometerhoge steile wand van de Trollstigen kunnen zien. Helaas is maar ruwweg ¼ van de rotswand te zien vanwege de mist. Vergelijk de foto met de kaart. Om half 12 beginnen we dan aan de Trollstigveien. Al snel gaat het in zeer spectaculaire haarspeldbochten omhoog over een zeer smalle weg. Steeds moeten wij of tegenliggers wachten in inhammen. Op enkele punten stappen we even uit maar ook hier is de mist spelbreker. Op de top wordt een groot nieuw uitzichtcomplex gebouwd. Dat moet in 2012 af zijn. Met zulk weer haalt dat dan ook niet uit. We dalen dan weer onder de nevels. De toppen van de bergen naast het dal blijven echter verstopt. Wel kunnen we genieten van uiterst wilde watervallen,o.a bij Gudbrandsjuvet waar de rivier Valldalelv door uiterst smalle openingen geperst wordt. We komen vervolgens door een stuk aardbeienland. Overal staan er kramen langs de weg en uitgestrekte velden, waar driftig geplukt wordt.
In Valldal zien we eindelijk de eerste fjord. We kijken er even bij enkele souvenierwinkels en gaan iets verderop aan het Norddalsjord met het reguliere veer (10 minuten vaartijd) van Linge naar Eidsdal. Ons 1e fjord dus, we kijken de ogen uit. Een prachtige 63 voert ons opnieuw over een hoog zadel nu naar Geiranger. Dat betekent haarspeldbochten omhoog en nog veel meer naar beneden. Onderweg stappen we op enkele plaatsen even uit om de eerste indrukken van het Geirangerfjord op te doen. Er ligt net een Nederlands cruiseschip, De Westerdam van de Holland America Line, voor anker bij Geirangen, aan het einde van dit fjord. Aan de overkant zien we enkele campers vlak aan het water staan en via een smalle weg langs de camping weten we daar te komen. Wij blijven hier één extra dag, zodat we morgen een tour over het fjord kunnen maken. Na een kop thee lopen we terug het dorp in en bekijken de watervallen, de souvenierwinkels, de haven, de vertrekkende Westerdam en uiteraard het volk dat hier rondhangt. We kopen een grappig petje met elanden voor Rohan en 2 softijsjes voor ons zelf. Dan kuieren we terug. De weg wordt onveilig gemaakt door schooiende pony's, die er bandietenmanieren op na houden. Ze staan stokstijf midden op de weg om auto's aan te houden en gaan pas aan de kant als ze iets te eten krijgen!

31-7-2010. Geirangerfjord. Om half elf lopen we naar het I-kantoor in het dorp en kopen daar de kaartjes voor de boot, die om half twaalf voor anderhalf uur op de fjord gaat varen. We gaan als eerste aan boord en zoeken een plekje boven op een bank aan stuurboord. In vergelijking met gisteren is er nu goed zicht op de bergen langs de fjord, zelfs de meeste toppen zijn te zien. We krijgen massa's lange watervallen te zien, (o.a de 'Zeven zusters', de 'Bruidssluier' en de 'Vrijer') grote rotspartijen en kloven, en enkele oude overgebleven boerderijen. Geen van allen zijn ze nog bewoond, maar ze worden wel in goede staat gehouden door een vereniging in Geiranger. Deze 20 km lange Geirangerfjord staat op de UNESCO werelderfgoedlijst en wordt jaarlijks door duizenden toeristen uit de hele wereld bezocht. Na anderhalf uur onze ogen uitgekeken te hebben, worden we weer aan land gezet.
De hele dag staan 2 jonge mannen voor ons aan het water te vissen. Uiteindelijk vangen ze één vis. Wij zitten wat rond te kijken, te lezen of plannen te maken. Opeens ziet Nart 3 zwarte marterachtige beesten rond die vissers lopen en kan er mooie plaatjes van schieten.