24 juli 2010.
Jarig in Zweden en Noorwegen; dat moet vastgelegd worden natuurlijk. Bij een kleine grensovergang (geen douane) gebeurt dat ook; de eerste felicitaties kwamen al binnen per sms. Niels was vandaag de eerste alleen had die een minder leuk bericht. Bij hen schuin tegenover was een grote gasexplosie geweest waarbij de vrouw van het jonge gezin het niet overleefd had. Later horen we dat er waarschijnlijk opzet in het spel was. Een eindje over de grens (er staat dan 2655 km op de teller), in Drevsjö komen we er achter dat we in het plaatsje Engerdal 20 km naar het zuiden Noorse kronen kunnen pinnen. Lange tijd rijden we dan langs het lange Engeren-meer. Heel mooi vooral met de hoge bergen op de achtergrond. Na het meer komt een wilde Tryselelva-rivier. Hier schrijven we onze naam in het logboekje van onze eerste Noorse geo-cache. Regelmatig luisteren we naar de laatste ontwikkelingen van de Tour de France op de Wereldomroep . De tijdrit is gunstig voor Contador en dus blijft Schleck tweedes. Voor de RABO-ploeg toch nog een opsteker omdat Dennis Mentjov de 3e plek verovererd. Geesink blijft 6e. Het nieuws vertelt dan ook de toestand in Veldhoven. Om 17.45 uur komen we in Elverum aan. Na een korte wandeling door dit dorp, gaan we bij Pepe's Pizzeria pizza eten. Lekker en een leuk accent op deze aparte verjaardag. Om 19.30 stappen we weer op, vinden nog een cache in de buurt van een oorlogsmonument. Hier hielden enkele Noorse amateurs 98 Duitse soldaten tegen in 1940 en voorkwamen daarmee dat de hele Noorse regering opgepakt kon worden.Vlak voor het plaatsje Sløten vinden we een leuke picknickplek iets van de weg af. Een aardige plek om de nacht door te brengen samen met nog een stuk of 6 campers.
25-7-2010. Van Løten naar Nordseter.
Om 10.00 gaan we op weg naar Hamar. Dat is maar een klein eindje. We kijken daar eerst bij en in het Vikingskipet rond, de grote Olympische ijshal, waar Johan Olaf Koss in 1994 furore maakte met 3 gouden medaille. Eerlijk gezegd hadden we de hal mooier voorgesteld. We zijn eigenlijk één week te vroeg, want volgende week ligt er weer ijs! De receptie hier is tevens toeristenbureau. We halen er wat info o.a. een heel handig boekje met kaart over de Noorse campings. Ik bekijk er even de mail: nog meer felicitaties (zelfs uit Nieuw Zeeland) en log nog wat caches en zie dat onze eigen Travel Bug, die we bij de Njupeskärwaterval hadden gedropt op reis is gegaan. We kijken nog even rond bij de jachthaven waar het vol staat met heerlijke rijpe frambozen. Dan rijden we door in de richting van Lillehammer. Het grootste deel van deze weg gaat het Mjøsa-meer af. In Lillehammer vallen de 2 skischansen op en iets verder als we door rijden naar Nordseter zien we ook de Olympische ijshal van Lillehammer. De weg naar Nordseter klimt stevig. Het begint een beetje te miezeren tegen de tijd dat we daar aankomen. Net voor het dorp vinden we bij een picknickplek een aardig plaatsje voor vannacht. We proberen even nog de bevestiging te krijgen dat de tour is afgelopen en wie de laatste wandelétappe heeft gewonnen, maar om kwart over 5 valt het radiosignaal weg. De luchtbetrekt helemaal en even later begint het flink te regenen. Hopelijk is dat morgen weer over want we willen dan een 'panorama'-rit door de bergen maken, volgens de routebeschrijving die we van Rob en Marika kregen.
26-7-2010. Nordseter - Ringebu.
Na een koude nacht met af en toe regen, blijkt de morgen wel vochtig maar niet overdreven nat te zijn. Zo vertrekken we tegen tienen uit Nordseter om het rondje over de hoogvlakte . We rijden eerst het stukje naar Sjusjøen en dan naar de Birkebeinerveien. Voor deze zandweg moeten we al gauw 80 Nokjes tol betalen voor een slagboom ('bom') en een klein kassahokje. Maar een grandioos landschap drukt al gauw dat euvel naar de achtergrond. We stijgen steeds verder tot we op een goede 1100 m komen. Tot die tijd hebben we de bomen steeds korter zien worden. en tenslotte rijden we door een kaal rotsig lanndschap met slechts wat laag struikgewas en mossen. Overal wandelen schapen. Ze trekken zich niets van ons aan en blijven vlak naast de weg staan. Een schaap drijft echt de zaken op de spits door midden op de weg te blijven staan. Ook toeteren helpt niet. Alleen als ik door te rijden stapt ze langzaam opzij.We zien twee snel overstekende beestjes, die enigszins op een mol lijken en een vos.Halverwege is er nog een controle voor een gesloten slagboom. Op het roze ticket wordt een kruisje gezet en we mogen door.
We passeren een gebied met massa's vakantiehuisjes en zien wat fietsers en wandelaars over deze 'vlaktes' worstelen. De Rinjevegen maakt plaats voor de Friisveien, die later volkomen terecht ook Panoramavejen genoemd wordt. We komen tenslotte in Ringebu uit. Daar gaan we eerst naar de Stavkirke kijken, inderdaad helemaal uit hout opgebouwd. Dan rijden we het dorp Ringebu in, tanken en zoeken na wat boodschappen de camping op die enkele kilometers buiten het dorp ligt. Het blijkt een zeer rustige camping te zijn met buiten ons slechts één ander (Nederlands) stel. Er wordt een was gedaan, we internetten driftig (heel goede verbinding) en werken zo alles bij. Morgen gaat de zon weer volop schijnen zien we.